ELISA

ELISA (Enzyme-Linked Immuno Sorbent Assay) wordt vooral gebruikt bij toetsing op virussen. Een virusdeeltje bestaat uit genetisch materiaal met daar omheen een beschermende eiwitmantel. Het is een immunochemische reactie. Alle immunochemische bepalingen zijn gebaseerd op hetzelfde principe, de specifieke binding tussen antigeen en antistof. De ELISA-toetsmethode detecteert deze eiwitmantel.

PCR

De PCR-toetsmethode (Polymerasekettingreactie) detecteert de genetische code van het organisme waarop wordt getoetst (target). De techniek passen we toe op schimmels, bacteriën en virussen. De toepassing van deze gevoelige techniek kent verschillende varianten. In veel gevallen zetten wij de PCR-techniek in voor de identificatie ofwel bevestiging van een verdacht organisme.

Bij andere toepassingen wordt de techniek gelijk ingezet op de te toetsen monsters. Bij afwezigheid van de gezochte genetische code (target) krijgt u een grote mate van zekerheid dat het organisme niet aanwezig is. Deze techniek maakt geen onderscheid tussen levend of dood materiaal van het doel organisme. Daarom is het bij een positieve uitslag nodig het monster met een andere methode te onderzoeken of het om dood of levend materiaal gaat.

Uitplaatmethode

Bij de uitplaatmethode gebruiken we voedingsmedia (de voedingsbodem) die geschikt zijn om het te toetsen organisme zo goed mogelijk te laten groeien. Deze methode gebruiken we voor schimmels en bacteriën. De organismen krijgen de tijd om uit te groeien waarna de laborant een visuele beoordeling doet. In veel gevallen wordt de identiteit van verdachte organismen met andere technieken zoals PCR bevestigd.

Biotoets

Bij een biotoets infecteren we daarvoor geschikte waardplanten kunstmatig met het sap van het te onderzoeken materiaal. Als de ziekteverwekker aanwezig is, geeft deze symptomen op de plant. Dit is een techniek waarbij het resultaat meestal binnen 3 tot 4 weken zichtbaar is.